Gehaakte deken om onder weg te kruipen op de bank.

 Ik had t me nog zó voorgenomen; ik maak geen grote projecten meer om zomaar weg te geven. Heb ik t tóch weer gedaan. Een hele deken gehaakt en weggeven om onder weg te kruipen op de bank. 

 

Ik liet me bij mijn zus ontvallen dat ik bij tv kijken wel eens het mobieltje pakte voor een spelletje, maar daar eigenlijks nik aan vond. Ik heb dan liever eenhaakwerkje. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Dan haak je voor mij toch een dekentje voor op de bank? 

Ehm, ja, .....daar denk ik nog even over.

 

Na een paar dagen belde ik haar dat ik het toch wèl wilde doen. Zo is ze op haar brommer naar Harderwijk gekomen om samen het garen en de kleuren uit te zoeken. De wol die ik in gedachten had bleken ze al niet meer in haar kleurtjes te hebben. 

Nu is het een katoenachtige deken. Wel in haar eigen kleurtjes.

Al snel had ik de eerste lapjes af. Deze foto heb ik haar nog wel laten zien. De rest moest een verrassing blijven. Cadeautje voor haar verjaardag. 

Lapje voor lapje werd de deken groter. Is zo fijn om tijdens het tv kijken of muziek luisteren lekker te haken. Niet al te ingewikkeld. En zo lapje voor lapje gaat het ook ineens heel snel, toch wel.

Nu is de deken af en heeft ze 'm inmiddels gekregen. Wat vond ik het leuk om te doen! Ik vond het niet eens moeilijk om er afstand van te doen. Ik heb 'm met liefde weggegeven. 

Een cadeautje voor haar verjaardag. Daarom kon ik m jullie nog niet laten zien, want dan liep ik de kans dat zij ook door zou krijgen dat ie al snel af zou zijn. Zij dacht dat het misschien wel winter zou worden voor het af zou zijn. Valt dat eventjes een paar maanden mee!

Dus nu kan ik 'm jullie ook laten zien;

Dit is een foto die ze me zelf stuurde, vandaar dat de kleuren iets anders uitkomen.

Deken is met liefde weggegeven, inmiddels heb ik weer een ander klein projectje waar ik mee bezig ben:

Dit gaat een klein tasje worden, precies groot genoeg om er 2 telefoons (om er op mijn werk de werktelefoon en privetelefoon) in te doen. Is heel snel klaar. Ik heb hier geen patroon van, doe ik op gevoel. Maar vraag t me gerust als je wilt weten hoe ik dit doe, mocht je er ook 1 willen maken.

Schrijfmaatje, dank je wel! Nog steeds!

In het begin van de Corona uitbraak is er een tijd geweest dat veel mensen in isolatie zaten. Omdat ze bang waren om Corona te krijgen, omdat ze Corona hadden opgelopen of omdat het moest van de overheid. Als je hier aan terugdenkt komt er toch een verdrietig gevoel naar boven. Zó veel eenzaamheid en verdriet, onmacht en leed was er.

Het ouderenfonds had al snel een grandioos iniatief; Het schrijfmaatje. 

 

Vrijwilligers door het hele land schreven naar ouderen en zorginstellingen die hadden aangegeven hier wel interesse voor te hebben. Ik heb toen onze zorginstelling ook aangemeld. 

En wat hebben de vele kaartjes een hoop moois gebracht! We hebben ze rondgedeeld op de kamers, op de afdelingen, in de zusterposten, het restaurant.....

Wat kwamen er er een verhalen los.

Toen het ergste van Corona voorbij was is het project Schrijfmaatje een andere fase ingegaan. Kon je aangeven of je kaartjes wilde blijven ontvangen en de schrijvers konden aangeven of ze er mee door wilden gaan.

In de zorginstelling waar ik werk schrijft en tekent ons schrijfmaatje nog steeds door! Op elk kaartje zie je met hoeveel liefde en aandacht ze haar kaartjes maakt. Nog steeds worden haar kaartjes met heel veel plezier ontvangen! Nog steeds komen er mooie gesprekken los, emotie.

We hebben haar adres niet (meer) dus we kunnen haar niet rechtstreeks bedanken en laten weten hoe blij we nog steeds zijn met haar kaartjes!

 

Wie zou ons schrijfmaatje zijn? Is ze nog jong, of al wat ouder? We denken dat het een "zij" is, maar is dat ook zo? We weten wel dat ze uit Assen komt! Dat is al een begin.

 

We willen toch eens kijken of we de schrijfster kunnen vinden via de social media. Dit berichtje komt op verschillende plekken in het nieuws en we gaan eens kijken of we haar vinden, als ze gevonden wil worden. Wie weet wil ze gewoon lekker anoniem blijven schrijven en tekenen.

Dus deel dit bericht. Herken je jezelf of herken je het handschrift en weet je dat ze meedoet aan schrijfmaatje? Vraag of ze wil laten weten wie ze is. Dat kan zo bij de andere kaartjes in.

 

Of je je bekendmaakt, of anoniem blijft, bij deze willen we je laten weten dat je inzet nog steeds veel mensen blij maakt!

Zelf gerepareerd! De regenton.

Al weer een heleboel jaren geleden kon je bij de gemeente goedkoop (met subsiedie) een regenton kopen. Was een promotieactie, goed voor het milieu. Ik heb nog steeds veel plezier van de ton. 

Er zijn wel onderdelen die in de loop van de jaren broos en proeus zijn geworden. Vorig jaar zomer het kraantje onder aan de ton. Nu was de beurt aan het afvoerpijpje bovenaan de regenton. Was gewoon aan het verpulveren. Het kraantje heeft het meeste te lijden dus ook wel logisch dat die het eerste versleten was. 

Ik vind dit soort reparatieklusjes altijd een leuke uitdaging. Zo ineens krijg ik een bevlieging en ga ik dit soort klusjes oppakken. Echt leuk om te doen. Nog leuker als het dan ook goed lukt!

Vandaag is het ook gelukt!

Zo zaf het er uit voordat ik er aan begon. Je ziet het, het plastic breekt spontaan af. Ik hoef er niet eens kracht op te zetten.

Bij het losschroeven van de slang brak het nog verder af. Achter een grote tentenwinkel bij ons in de buurt zit een winkel waar ik de vorige keer goed geslaagd ben voor het kraantje, dus ben ik daar vandaag weer heen gefietst. Ik moest €10.55 betalen voor alle onderdelen.

Weer thuis ben ik aan het breken en schuren gegaan. Je moet t breken ook wel een beetje voorzichtig doen, want als je teveel afbreekt moet je al het andere er ook afvijlen. Het gat in de groene ton moest ik met een half ronde vijl iets groter maken. daarna moest ik het witte stuk plat schuren. Dat ging niet met een vijl. Met alleen een stukje grof schuurpapier om mijn vingers ging het ook niet zo lekker, dus gebruikte ik de bevestigingsring als schuurblok. Schuurpapiertje om de ring en draaiend schuren. Toen alle wit egaal plat was kon ik de onderdelen in elkaar schroeven, nieuwe tuinslang eraan en klaar is kees! Ehm, ikke dus.

 Wat voelt dat goed als je zo'n klusje klaart! (Veel leuker als een nieuwe ton kopen.)

Kleine cadeautjes, zomaar op de straat.

 

Er is een hele leuke actie gaande! 

Heb jij al een cadeautje voor jou gevonden op straat? 

Oké, ze liggen niet altijd op de straat/grond. Het steentje met het deurtje en raampje erop geschilderd lag bovenop de rode parkeermeter bij een parkeerplaats in Emmen. Dank je wel, maker uit Terschelling.

 

Maar het is een cadeautje. 

Voor jou. 

Van een wildvreemde. 

Die voor jou iets moois heeft gemaakt van een simpele steen. 

Achterop de steen zetten ze dan Happy Stones of Keitof en hun postcode. Misschien zijn er nog andere groepen, andere naam, dezelfde bedoeling.

In die facebookgroep kun je een foto van je gevonden steen zetten, misschien ziet de maker dat jij hem gevonden hebt. 

Je mag de steen houden om  er van te genieten, hem even bewaren en later weer ergens anders neerleggen, of hem laten liggen voor de volgende vinder. 

(Die steen van het roodborstje is wel een cadeautje voor mij, maar die heb ik niet gevonden. Die heb ik van een collega die afscheid moest nemen. Ik ben blij met haar cadeautje.)

Het egeltje op de paddenstoel gaat bij mijn verzameling. Ik spaar egeltjes. Mijn zoon heeft deze gevonden in het Dolfinarium in Harderwijk. Dank je wel, maker uit Appingedam!

Lijkt het jou leuk om zo'n hobby te starten? Als je eens rondkijkt bij die facebook groepen zie je er pareltjes van stenen tussen zitten! Echt heel mooi! 

 

Ik ben zelf nog niet aan het tekenen en schilderen geslagen, maar ik wilde je het wel vast vertellen. Laat je 't me weten als je ook een steentje gevonden hebt?

Tas reparatie. Gerepareerd!

Ik ben helemaal fan van de Kipling tassen. Soepele stof die niet stuk te krijgen is. Lekker veel vakjes. En een plooibaar model; Als er weinig inzit is het een mooi plat model, als er veel inzit past het toch nog. 

Maar dat merk is nogal prijzig. Jaja, ik weet het; het is niet kapot te krijgen en gaat jaren mee! 

Maar goed, in een zuinige bui heb ik eens een look-a-like gekocht waar ik ook happy mee ben. Van buiten is er niets te zien aan de tas, maar van het belangrijkste binnenvak is de rits kapot. Dat vak wilde niet meer dicht. En steeds greep ik dus in het verkeerde vak als ik iets uit mijn tas wilde pakken. 

Tja, wat doe je dan? Een nieuwe kopen of proberen te repareren? 

 

Tja, ik heb wel iets van mijn vader meegekregen, dus eerst maar eens proberen te repareren. Ik had nog een doosje met ritsen in verschillende maten, dus hoefde niet eerst nog kosten te maken. Op een zonnige middag de tas gepakt, het tornmesje, rits en naald en draad. Na een ruim uurtje prutsen zat de nieuwe rits erin. 

Ondertussen was zoon even langsgelopen en snapte er niks van; zo lang prutsen om een tas te repareren die je voor een kleine €15,- nieuw koopt. In theorie heeft hij gelijk. Qua tijd ben ik er even lang mee bezig als ik ervoor zou moeten betalen als ik een nieuwe haal. In het boek; "Je geld of je leven" wordt dit principe ook uitgelegd. Hoe lang wil je voor iets wat je gaat uitgeven werken? Nu heb ik dus even lang gewerkt om een oudere tas te repareren als werken bij de werkgever om vervolgens een nieuwe tas te kopen. Veel mensen hebben dan toch liever een nieuwe tas.

Ik heb de tas gerepareerd. Ik kan me nu mooier voordoen en er kreten op los laten dat ik hiermee heel milieubewust en klimaatreddend, dan toch op zijn minst duurzaam bezig ben geweest. 

Ik heb immers niet iets nieuws gekocht maar gerepareerd. 

We moeten af van die consumptiemaatschappij van kopen-kopen, roepen milieuactivisten al jaren. Ik heb ook wel iets van een milieupraktivist in me. Maar met het repareren van deze tas heb ik helemaal niet aan het milieu gedacht. Het is het genieten van het repareren, een beetje prutsen om het weer in orde te krijgen.

 

Het plezier van het in het zonnetje zitten en zelf repareren heeft me zó veel vreugde gegeven. Die voldoening. M'n pa zal precies begrijpen hoe dat voelt. Dat noemen ze een genietmomentje. 

 

Heb jij al eens geprobeerd om iets te repareren? 

Wat heb jij als laatste gerepareerd? Is het je goed gelukt? 

Bomenknuffelaar gemaakt.

Sommige mensen krijgen al de kriebels bij het woord bomenknuffelaar. Zeker beide mannen bij mij in huis. Krijgen beelden van oudere mannen die tegen bomen staan te praten, of popten er herinneringen op dat ze als schoolopdracht een boom moesten omarmen. 

De bomenknuffelaar die ik gemaakt heb heeft niets van dit alles. Die is gewoon. Gewoon geinig.

Een beetje wildbreien in het klein.

Weet je nog dat ik je eerder een foto liet zien en je liet raden wat het zou worden? Een hoop lezers zaten al dicht in de buurt; dachten dat het wanten of handschoenen zouden worden. Die handjes had ik nodig voor mijn bomenkuffelaar. Dit is 'm geworden...

Ik heb 'm aan de boom voor mijn huis gemaakt. 

Hij trekt wel bekijks. 

Die boom staat niet in mijn tuin maar gewoon in het openbaar plantsoen. Ben benieuwd hoe lang het blijft zitten. Ik heb 'm vastgezet met hele korte schroefjes die niet verder de boom ingaan dan de stam, ik wil de boom ook niet beschadigen.  (En geen prent oplopen wegens beschadiging openbaar groen.)

 

Beschrijving hoe jij ook een bomenknuffelaar kunt maken;

Mocht je een compleet haak- en breipatroon hiervan willen dan moet ik je teleurstellen; heb ik niet. Ik zag ergens een plaatje en die heb ik naar eigen inzicht nagemaakt.

Wel kan ik je vertellen hoe ik hem gemaakt heb. 

Het is heel eenvoudig te maken!

Ik heb mijn hand op een vel papier gelegd, die omgetrokken met een potlood. Die hand heb ik 2x na-gehaakt.

Aan een pols heb ik steken opgenomen om een boordje te breien van 1 recht, 1 averecht. Na het boordje heb ik enkel toeren een paar steken gemeerderd en ben ik gewoon ribbels gaan breien. Na een stuk breien ben ik weer gaan minderen aan de zijkanten en heb ik weer eenzelfde boordje gebreid. Afkanten. Dit aan het polsje van de andere hand vastnaaien. Knuffelaar om de boom draperen en vastzetten met korte schroefjes aan de vingertoppen. Veel plezier ermee!

 

Laat je 'm zien als je 'm ook ergens hebt opgehangen?

Weer een haakwerkje af!

Er is weer een haakwerkje af!

Nou heb ik deze niet helemáál zelf gemaakt. Een vriendin  was er al mee begonnen maar kon niet goed tegen de gebruikte wol. Acryl met een zilverdraadje erin. Dus mocht ik 'm afmaken en aan iemand geven of gebruiken op de afdelingen. De omslagdoek is bij een oudere dame terechtgekomen die er heel blij mee is. 

 

Het is soms erg prettig om als een bewoner het koud heeft haar gewoon even een omslagdoek om te doen. Veel prettiger als het gehannes met een vest waar je moet hannesen en wurmen om de armen in de mouwen te krijgen. Helemaal als de dame in een rolstoel zit. Als ze er aan toe komt nog een paar omslagdoeken te haken. Zij vindt het leuk om ze te maken en zo heeft haar werk een goede bestemming.

Ik had van haar al eerder een hele partij bollen wol en andere spullen gekregen om voor mijn werk of voor mezelf te gebruiken, of om aan anderen door te geven. Zij ruimde het op. 

Veel wol ligt nu op de afdelingen waar bewoners lapjes van breien om er dekentjes van te haken. Bewoners wisten mij te vertellen dat hiervan dekentjes werden gemaakt die ze aan de moeders meegeven die zelf helemaal niks hebben voor dat babytje. Dáár wilden ze wel voor breien. Nu zoek ik nog iemand die deze lapjes aan elkaar kan en wil haken of naaien. De dame die het eerst deed kan dit niet meer. Dus als je wilt helpen dan hoor ik het graag.

 

Thuis ben ik inmiddels met een ander projectje begonnen.

Enig idee wat dit gaat worden?

Vertel ik nu nog niet. Dit wordt een combinatie van haken en breien. Hier heb ik geen patroon van, ik doe dit naar eigen inzicht vanaf een plaatje en een zelf getekend voorbeeld.

Ik laat het je wel zien zo gauw het af is.

Sokken breien zonder die moeilijke hak!

Ze zijn af! 

Ik heb sokken gebreid zonder dat ik er een hak in hoefde te breien. Lekker makkelijk! Door 'm in deze steek te breien wordt die heel rekbaar en heb je geen hak nodig. Ik zal ze je laten zien en vertellen hoe ik dat gedaan heb.

Ik leg het je uit voor sokken in de maat 38 tot 42. (ongeveer)

- Zet 56 (smalle, kleine voet) of 64 steken op en verdeel ze over je naalden.  Kijk zelf maar of je liever met 4 of 5 naalden breit.

Als je ze breit met meerdere naalden dan verdeel je de steken over de naalden. Als je met een rondbreinaald breit, dan zou ik het stekenaantal in twee verdelen. Neem wel de 56 of 64 steken, om niet pas na de boord te ontdekken dat je 2 steken te weinig hebt. Je aantal steken moet in blokjes van 8 steken te verdelen zijn.

- Je kunt er voor kiezen om eerst een paar cm in boordsteek te breien; 2 recht 2 averecht. Brei een boord zolang als je wilt. Het kan, maar het moet niet. Je kunt ook gelijk met de basissteek beginnen.

- Ga daarna in het basis breipatroon breien;  4 steken recht, 4 steken averecht. Na 4 toeren laat je het stekenpatroon 1 steek naar links verspringen. Zo brei je door.

xxxxooooxxxxoooo

xxxxooooxxxxoooo 

xxxxooooxxxxoooo  

xxxxooooxxxxoooo 

oxxxxooooxxxxooo 

oxxxxooooxxxxooo 

oxxxxooooxxxxooo 

oxxxxooooxxxxooo 

Daardoor draait de sok als een spiraal rond en wordt het heel rekbaar.

Let er tijdens het breien op dat je het begin van de toer goed in de gaten houdt. 

-Brei net zolang tot je je sok lang genoeg vindt. 

 

Dan begin je aan de teen. 

Ik brei altijd een ronde teen. Gewoon omdat ik nog niet geleerd heb hoe ik de teen moet breien. De ronde teen kan ik wel. 

- 1e minderingstoer; 5 steken recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 5 rondes zonder minderingen.

- 2e minderingstoer; 4 steken recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 4 rondes zonder minderingen.

 - 3e minderingstoer; 3 steken recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 3 rondes zonder minderingen.

- 4e minderingstoer;  2 steken recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 2 rondes zonder minderingen.

- 5e minderingstoer; 1 steek recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 1 rondes zonder minderingen.

- 6e minderingstoer; 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. 

Haal de draad 2 x door de overgebleven steken, trek goed aan den werk aan de binnenkant af. 

Het voordeel van deze spiraalsok met ronde teen? Ze slijten veel minder snel, doordat je ze steeds weer anders aan hebt. Wat vandaag onder zit, zit morgen aan de zijkant en overmorgen aan de bovenkant. De onderkant slijt altijd het snelst. 

 

Deze sokken zijn ook heel lekker als bedsokken.

Laat je je sokken zien als ze gelukt zijn? 

Krijgen om door te geven

 Ik heb weer wat gekregen om door te geven. Doe ik graag!

Een vuilniszak vol met bolletjes wol. 

Ideaal voor allebei de plekken waar ik werk. Het zat eerst in  een vuilniszak, maar na de eerste selectie heb ik het overgedaan in verschillende andere tassen. De grootste tas zet ik op een locatie neer waar we een hele mooie plek hebben voor verschillende bolletjes wol. Vanuit verschillende kanten kan men dan de bolletjes gaan gebruiken. Zo zijn er bewoners die de wol gebruiken om lapjes te breien voor dekentjes. Een ander haakt de lapjes dan weer aan elkaar. Ook wordt er wel eens een greep uit gedaan door vrijwilligers voor andere creatieve activiteiten. En zo kunnen we ook alvast een beetje wol sparen voor als straks de wekelijkse vrijdagmiddag breigroep weer binnen mag komen. Door Corona kan dat nog steeds niet. 

En heb ik over een paar weken voor mezelf een bolletje nodig, dan vis ik die er met een gerust hart weer tussenuit om dan weer mee naar huis te nemen.  Er zit ook wat hele dunne glanskatoen tussen. Misschien ga ik die er tussenuit halen om er hele fijne kerst versierinkjes van te haken voor in de kerstboom. Mag ik wel gaan opschieten met het haken ervan.

Een kleinere tas geef ik weg aan een dame van 83 jaar die nog maar weinig de deur uitkomt. Zij gaat er poppenkleertjes van breien.  Ze breit die kleertjes voor poppen van eigen en andermans (achter-)kleinkinderen. Ze haalt hier veel voldoening uit en vult zo haar dagen. Zeker nu de winterkou er ook aankomt. 

Misschien weet ze de verschillende bolletjes wol wel zo te combineren dat ze er ook babykleertjes van gaat maken.  

 

Toch fijn als mensen je weten te vinden om deze acties te kunnen doen. 

 

 

Vogeltjes voeren. Vooral de kleintjes.

Ik schreef je al eerder dat ik vakken maak in de moestuin met bakstenen. Praktische en mooi voordelig. Ik ben wel voor praktisch en voordelig.
Vandaag wil ik je een fotootje laten zien van mijn vogelvoederplaats. Ook praktisch en voordelig gemaakt.

Ik heb een prachtig voederhuis. Maar zodra ik daar 1 boterham ingooi dan is het in luttele seconden weg. Meegenomen door de Kauwen. Kauwen mogen dan onderling best lief zijn voor elkaar, ik vind het toch leuker om naar mussen te kijken.
Heb je wel eens goed naar een groepje Kauwen of Kraaien gekeken? Moet je echt eens doen. Gewoon rustig zitten en kijken naar hoe ze met elkaar omgaan. Al kijkend krijg je een lesje uit de natuur zelf; Wij zijn gauw geneigd om die "lelijke zwarte vogels" ook allerlei lelijks toe te denken. Maar ze zijn op een bepaalde manier best zorgzaam voor elkaar. Praten met elkaar en vertellen elkaar waar het eten te halen is. Heel anders dan meeuwen of gaaien. Dat zijn pas lelijke beesten. Qua uiterlijk ogen ze misschien mooier, maar als die de kans krijgen pikken zij het eten bij elkaar uit de bek. En schreeuwen!
Om te voorkomen dat al het strooivoer ook in enkele seconden verdwijnt door de Kauwen of Kraaien heb ik een mandje over het bakje heen gezet. Een ideetje dat ik zag bij een vriend van ons en ik nu weer met jullie deel. Draadmandje dat verkocht wordt als fruitschaal. Dat is nu een beetje in de mode, draadmandjes. Omdat het nu zo in de mode is, of eigenlijk alweer een beetje "uit" kun je ze overal voor een habbekrats kopen. Of in de kringloopwinkel.
Er zijn ook kant en klare voedersilo's te koop met bescherming tegen grote vogels. Zit wel een ander prijskaartje aan, maar houdt dan ook wel weer het voer droog. Ik moet er nu wel aan denken het voer op tijd droog te zetten als het zoals nu, gaat onweren.
Bij deze hieronder hoeft dat niet zo.

Nu ontspannen in het weekend, morgen weer aan het werk op de afdeling.

We hebben genoten van een heerlijk zonnige en rustig weekend.

Afgelopen donderdag hebben we de achtertuin een grote beurt gegeven met de hogedrukspuit. Alles ziet er nu weer als nieuw uit. We hebben wel eer van ons werk, maar t was toch heel vermoeiend.

We zijn er de hele dag druk mee geweest.

groot effect!

Op zaterdag en zondag hebben we rustig aan gedaan, zoals ons lijf van ons vroeg. Tja, zo'n dag sjouwen en  klussen in de tuin ga je toch voelen.

Na het opzetten van het tuinstel zoveel mogelijk in de zon zitten lezen. En 's avonds lekker zitten haken. Ik ben met twee spreien van granny's squares bezig voor in de logeerkamer. Een lekker ontspannend werkje.

Op de foto zie je een stukje.

Dit gaat een sprei van granny's squares worden

Ontspanning.

We merken dat we dat echt wel wat meer nodig hebben nu. Er is niets meer gewoon. En gewoontedieren als wij allemaal zijn, is het vermoeiender als het niet gewoon is. En als we net ergens een beetje aan gewend zijn, moet het ineens weer anders.

Daarnaast doen de vele coronaberichten ook een aanslag op onze rust. De hele dag door komen er gewild en ongewild berichten binnen. We kunnen het een beetje proberen te beperken door naast de social distance van 1,5 meter buiten, ook een afstand te houden van social media. Beperking van Facebook, beperking van het lezen van de nieuwsapps en minder radio. Ik merk dat dit wel werkt. Niet om als een struisvogel mijn hoofd in het zand te steken, maar het biedt wel rust in mijn hoofd. En wat baadt het mij als ik alle details en speculaties lees en probeer te begrijpen.

Rustig bijgetankt, om morgen weer fit te zijn.

Want hoe tref ik het morgen aan als ik weer op één van de twee afdelingen kom waar ik nog wel mag komen? Mag ik nog naar beide afdelingen, of is er intussen 1 op slot gegaan?

Is het nog net zo als ik het heb achtergelaten?  Is het er nog relatief rustig? Of is het intussen al weer helemaal anders?

Voor mij is het  zowiezo als een volledig nieuwe baan binnenshuis.

Daarnaast speelt er natuurlijk veel meer mee. Het huis zit nu 2 weken op slot. Min of meer hebben we toch wel de angst om de ziekte onbedoeld mee naar binnen te nemen ondanks alle maatregelen. Of de angst om zelf besmet raken. Of de angst dat iemand van thuis ziek wordt. De één heeft hier allemaal meer moeite mee dan de ander. Dat is per persoon en per situatie natuurlijk verschillend. De één uit het ook meer dan de ander. Ik merk dat ik dat niet zo uit.

's Maandags 's morgens hebben we eerst samen een update. Hoe zitten we erbij? Hoe was het weekend op het werk en  thuis? Hoe gaan we om met de situatie zoals deze nu is?

Op de afdelingen was het vorige week nog relatief rustig. Op de afdelingen beschermd wonen. Bij enkele bewoners verzorgd wonen is het gemis van familie en dierbaren soms letterlijk in hun gezichten te zien. Dat doet pijn. Vorige week ben ik een keer de achterdeur uit gegaan. Het deed me te veel pijn om de bewoners binnen te laten blijven, ze voor de deur te laten staan terwijl ik wel naar buiten loop. Zoiets komt dan 's nachts toch terug.

Bij beschermd wonen is dat toch wat anders. Zal het gemis en de pijn meer bij de familie zijn. Hoe gaat echt het met moeder of vader? Zal hij of zij mij nog herkennen als we elkaar weer zien? Eet ze nog wel goed? Is ze wel ontspannen? Slaapt ze goed? Gelukkig kan de 1e contactpersoon mee kijken in de rapportage, dus bij ons over de schouder mee kijken. Ook probeer ik nu zoveel mogelijk de foto's naar de 1e contactpersoon te sturen.

Veel bewoners leven meer bij de dag, bij het moment. Het gemis zal er zeker ook zijn, maar is dochter nou drie dagen of twee weken niet geweest?  Het is bij deze groep zeker nu belangrijk om het nu aangenaam te maken. Afleiding te bieden die meestal op andere manieren geboden wordt. Ik merk ook doordat er minder aanloop is op de afdelingen van medewerkers, familieleden en vrijwilligers, dat er een bepaalde rust ontstaat. Er is nu niet de onrust van mee willen omdat de buurvrouw wel naar beneden gaat. Of de onrust omdat een ander bezoek krijgt, krijg ik dan ook bezoek? Waar blijft mijn bezoek dan? Nu is er meer rust. Voor de één is dit goed, voor een ander weer minder en leidt het tot meer slapen aan tafel.

Activiteiten worden nu op de afdelingen aangeboden.

Dat biedt voor veel bewoners ook weer andere perspectieven. Zo gebeurt het dat een bewoner aanvankelijk niet gelijk mee wil doen, maar na 5 minuten toch spontaan zèlf aanschuift. Dat vind ik dan wel weer mooi.

Krans maken, met een doelgroep.

Vanmiddag hebben we op mijn werk een krans gemaakt. Op mijn werk, dat is een dagbegeleidingsgroep voor ouderen met geheugenproblemen. Het resultaat is heel leuk geworden. Kleurrijk en eenvoudig te maken. Ik weet zeker dat deze krans ook eenvoudig te maken is bij andere doelgroepen, of gewoon voor jezelf.

Met de activiteiten op mijn werk vind ik het altijd belangrijk dat de deelnemers altijd actief meewerken. Soms is het alleen de beléving van meewerken, maar dat is al voldoende. Maar men moet wel het gevoel hebben iets zinnigs gedaan te hebben. Als mensen alleen hebben gekeken, zeggen ze dit toch vaak na afloop en is hun voldoening veel kleiner. Het is dus de kunst hen het gevoel te geven dat ook zij een zinnige bijdrage hebben geleverd.

Dan kan er na een uurtje zomaar deze krans gemaakt zijn;

Het mooie is dat het allemaal niet netjes geknipt hoeft te worden. Liever niet zelfs, bloemen en blaadjes zijn nooit strak in het gelid.

-Teken wat blaadjes op vilt in verschillende kleuren groen. Laat deze uitknippen. Hoeft niet netjes. Doe een dotje montagekit op een puntje op de kant waar je ook de pennenstrepen van het tekenen ziet en druk deze vast op de krans. Daarna zie je de pennenstrepen niet meer, die zitten aan de onderkant.
-Pak een CD uit de kast en gebruik deze om de cirkels op verschillende kleuren vilt te laten tekenen. Laat deze uitknippen.
-Vanmiddag had ik geen deelnemers die de volgende handeling uit konden voeren, dus dat deden de vrijwilligers en ik dit wel zelf; vanuit de buitenrand een rand van 1,5 - 2 cm breed spiraalsgewijs naar het middelpunt knippen.
-Het middelpunt vastpakken en de rand aan 1 kant strak om de kern heen draaien. Het laatst puntje vastlijmen met 'n dot montagekit. Hier kan altijd geholpen worden op elk niveau. Dit gelijk vastdrukken op de krans.
- Op de onderkant van de roosjes ook een dot montagelijm drukken en deze ook op de krans drukken. Montagelijm is hier ideaal voor, het drupt niet en lijmt t goed en in 1x vast.
- Bind een lintje om de krans of laat dit doen  en laat je vertellen waar de krans moet hangen.

Mijn uitleg van hoe iets gemaakt moet worden heb ik deze keer eens anders opgeschreven. Op de manier waarop ik het vaak op mijn werk probeer uit te voeren. Met deze werkwijze merk ik dat deelnemers hier veel meer voldoening uit halen en soms weken later nog zeggen daar heb ik ook aan meegewerkt, en ik kon het goed!
En degenen die hier vandaag niet aan mee wilden werken? Die bleven gewoon lekker hun krant lezen. Keken af en toe eventjes hoe het werd.

Gehaakte pannenlappen

Ik heb nu toch maar opnieuw de haaknaald opgepakt om nieuwe pannenlappen te maken. Heel trots heb ik alweer een hele tijd terug, mijn gehaakte pannenlappen geshowd.

Gehaakte pannenlappen 

Ik had ze in rood/wit/blauw en wit met blauw.
Toch bleken ze in de praktijk niet zo heel prettig. Misschien moet ik zelfs zeggen dat ze onveilig waren.
Tijdens het vastpakken van hete handvaten gingen de vingers soms door de gaatjes heen van de pannenlappen. Brandden we nog onze vingers.
Maar ja he, zelf gemaakt, tijd en materiaal in gestoken...Dan gooi je ze toch niet zomaar weg?

Gek is dat mechanisme eigenlijk. Omdat we er zelf zoveel werk inhebben gestoken blijf je het gebruiken. Zouden we dezelfde pannenlappen ergens hebben gekocht dan zouden we ze veel eerder wegdoen omdat we toch onze vingers branden.

Maar na de zoveelste keer me bijna branden én het zien van andere pannenlappen ben ik toch maar weer opnieuw begonnen. Zoveel werk is het tenslotte ook niet.

Ik heb ze nu gemaakt met de wafelsteek. Nu voelen ze een stuk dikker en veiliger aan, zonder dat ze dik en stug worden. De wafelsteek is niet moeilijk. Op heel veel plaatsen op internet wordt dit uitgelegd. Vaak zelfs met filmpjes.
Je hoeft in de zoekbalk alleen maar wafelsteek heken in te typen en je zoekmachine vertelt je waar je zijn moet.

Heb jij wel eens dingen zelf gemaakt waar je achteraf merkte dat het toch niet zo goed uitpakte?
Merk jij dat ook dat je veel langer doet met de dingen die je zelf gemaakt hebt?

Omslagdoek haken.

Ik ben weer  met haken begonnen. Op haakgebied is er nu heel erg veel te vinden. Zó leuk!
In de winkels, in boekjes, op internet. Helemaal als je niet al te veel uitleg nodig hebt. Ik heb soms aan een plaatje genoeg. Heerlijk is dat, heb ik ook geen dure patroonboeken nodig.

Vorige week had ik een jurkje aan waarop ik een vest minder mooi vind staan. Ik kan dan gaan voor een gekochte sjaal of er zelf eentje maken. Dus ga ik een omslagdoek maken.
Leuk om te doen, lekker haken tijdens het tv kijken, of tijdens een regenachtige zondagmiddag. Ben ik toch iets zinniger bezig als met 't computerspelletje Pearls Peril of Wordfeut.
Maar dan is het soms nog wel even zoeken tot je het juiste patroon gevonden hebt. Je moet wel een beetje in kunnen schatten hoe  een zelfde patroon heel anders kan uitpakken met de wol die jij gekocht hebt. Ik zal je zo laten zien wat ik bedoel.

Op de site gekophaken.nl heb ik het patroon gevonden van de sjaal  die ik nu aan het maken ben. Je moet echt even daar kijken naar het voorbeeld zoals zij de sjaal gemaakt heeft. Als je op voorgaande link klikt kom je gelijk bij dezelfde sjaal.
Dan zie je hieronder de foto's van hoe het begin er uit ziet van mijn sjaal. Andere wol. Heel ander effect! Ik maak de sjaal wel breder als in het voorbeeldpatroon. 3x zo breed in steken.

Als ik straks wat verder gevorderd ben met de sjaal dan zal ik 'm weer laten zien. Dan komt het lichtgroene er ook tussen. Zo ver ben ik nog niet.
Zo direct begint "Heel Holland bakt." Dan ga ik ook weer lekker haken tijdens het kijken.

Doe jij ook zo iets tijdens het tv kijken?

De week van het brievenbusgeluk

Mijn vorige blog ging over de slechte postbezorging. Hier kwamen veel reacties op. En dan nu een stukje over brievenbusgeluk? Nu de post weer promoten? Nee, voor brievenbusgeluk hoef je geen postbezorger nodig te hebben.

Het gaat om een idee wat ik op Facebook voorbij heb zien komen. Ik vind het zó leuk dat ik het verder wil verspreiden. Ooit heb ik ook eens iets met hetzelfde idee gedaan tijdens een schoolkamp. Aan het begin van de week, of kort vóór het schoolkamp werd er lootje getrokken. Voor die persoon moest je dan leuke dingen doen, of hele kleine attenties geven zonder jezelf bekend te maken. Dat mocht pas aan het einde van de kampweek.

Een soortgelijk iets is deze week landelijk. Ik kopieer het idee en wat stukken tekst.

Laten we samen voor wat licht zorgen in de donkere dagen voor kerst! Strooi brievenbusgeluk in het rond.

Ik daag je uit om deze week brievenbusgeluk te verspreiden in je omgeving... Wees creatief: stuur niet automatisch dat kaartje naar je vriendin, maar
* zet een verrassingspakketje voor de deur van je overwerkte buurvrouw;
* hang een tas vol kinderkleding aan de voordeur van dat gezin dat het niet zo breed heeft;
* stuur een tegoedbon voor een aanschuifmaaltijd naar die achterbuurman die plotseling zijn vrouw verloor dit jaar;
* stop elke dag anoniem een leuk tijdschrift in de brievenbus van een zieke kennis,
* bak een aantal cakes en deel die uit in je omgeving;
* maak een grote pan erwtensoep, of stamppot en deel hiervan uit aan alleen wonenden. Zoiets maakt een alleenwonende meestal niet snel voor zichzelf.

Doe je mee? Dan zorgen we samen voor een heleboel geluksmomentjes!

Veel plezier! 
Je zal zien hoe leuk het is om mensen blij te maken en te verrassen.

Eenvoudig gebreide zeehondjes

Dit idee heb ik niet van mijzelf, maar van een collega. Ik vind het zo leuk dat ik het hier toch met jullie wil delen. Misschien helpt het je wel over de drempel om toch te gaan leren breien. Een recht lapje breien. meer hoef je niet te doen.
Van je eerste probeersels kun je dit leuks maken;

Ziet er niet uit als een simpel gebreid lapje toch.

Deze zeehondjes zijn gemaakt door mijn collega. Zoals zij het nu heeft neergezet is het ook voor volwassenen leuk om op tafel te zetten.

Zij heeft het van een uitgeprint werkblad. Voor eigen gebruik thuis heb ik dit weer gekopieerd.
Daarop stond deze link naar het patroon. Ik ga niet doen alsof het idee van mij is, dus op deze site kun je vinden hoe het gemaakt wordt;

https://www.blijmetdraadjes.nl/2010/10/17/zeehond-breien/


Heel makkelijk! Gemaakt van alleen maar een recht gebreid lapje.

De onderkant van de zeehond

Een leuk idee voor wie met kinderen werkt, of juist met ouderen. Of gewoon voor jezelf.

Zet je quotes, oneliners of bijbelteksten in je digitale agenda.

Zeker via Facebook komen er regelmatig teksten voorbij waarvan je denkt; Da's een mooie! Je kunt dan op de duim klikken om de ander te laten weten dat je dit een mooie tekst vindt. Maar weet je zelf die tekst dan nog, na een week?
 Je kunt ze soms opslaan via Pinterest.
Er zijn ook veel papieren kalenders die mooie teksten hebben. Ik heb er twee in huis. Eentje met losse scheurkaartjes uit de Flow.

Er zat toen n kaartje bij waarmee ik bij een winkel een grote ring kon afhalen om te gebruiken. Die winkel zit ver bij ons vandaan, dus maar gekozen voor t bekende touwtje. Hier staan voorgedrukte spreuken, gedachtes en tips op. Maar dit idee kun je natuurlijk gebruiken om je eigen teksten op kaartjes te schrijven. Die kaartjes dan mooi maken met handlettering en leuke plaatjes.
Eerlijk gezegd vond ik dat iets te veel werken had ik geen handzame kaartjes voorhanden. Dus is dat er (nog) niet van gekomen.

Er zijn ook scheurkalenders te koop, met elke dag een nieuwe spreuk, tekst of gedachte. Kalenders van verschillende pluimage, zodat er altijd wel iets bij zit naar jouw smaak.
Ik heb dit jaar de scheurkalender van Micha hangen.

 Voorop het blaadje staat een tekst. Achterop de verder uitwerking. Ik denk dat binnenkort de eerste scheurkalenders voor volgend jaar wel weer in de verkoop komen.

Ik ben begonnen om mooie teksten, gedachten en spreuken digitaal te gaan bewaren;
Als ik een leuke spreuk, of mooie gedachte ergens tegenkom zet ik deze als afspraak in mijn digitale kalender op mijn telefoon. Soms zet ik die op een willekeurige datum, soms juist bewust op die en die datum.
Er zijn dan een paar dingen waar je op kunt letten als je dit ook wilt gaan doen.
- Ik heb de agenda de opdracht gegeven mij op die dag zelf, 's morgens om 9.00 uur een melding te geven. Als ik om 9.00 die melding krijg, lees ik die spreuk van die dag. Tijdstip en manier van melding kun je naar eigen voorkeur instellen.
- Ik heb er een terugkeerpatroon aan gekoppeld, zodat elk jaar op die datum die spreuk terugkomt.

Mijn jaar is nog lang niet vol, dus als je nog een mooie tekst, gedachte of quote voor me hebt.
Deel ze, dan zet ik 'm misschien ook in mijn agenda er bij.

Houdbare papiervrije weekplanner zelf te maken

Op internet zag ik een advertentie voor een dagboekblok.
Een blok met 50 vel om te gebruiken. Maar het was net niet helemaal mijn stijl. Of er stonden weer lijstjes bij op die ik toch niet gebruik.

Maar het stond mij vooral een beetje tegen dat je al heel snel weer een blaadje weggooit. Dat kan anders. Ik ben een beetje aan het knippen en plakken gegaan en heb de lijstjes die ik wel denkt te gaan gebruiken op een gekleurd A4 tje geplakt. Deze heb ik in een oud passend lijstje gedaan wat ik nog had liggen.

 
 Met een dunne whitboardmarker schrijf ik nu op het glas. Als de week om is of het klusje gedaan, dan veeg ik het met een klamme doek zó weer weg!


 
Verspil ik geen papier en ik heb precies de lijstjes die ik er op wil hebben!

Op internet zijn er heel veel voorbeeldlijstjes in verschillende talen te vinden. Echt leuk om daar eens tussen te neuzen. Zoek maar eens op het woord printable. Je kunt 'm nog een beetje opleuken met wat stickertjes of plaatjes, maar dat is aan jou.

Veel plezier met je zelfgemaakte papiervrije weekplanner!

Weer aan het haken en handwerken.

Ben weer aan het haken geslagen.
Ik weet nog niet precies hoe het gaat worden. Een shirtje of een topje, dat hangt er van af hoeveel katoen ik uiteindelijk zal blijken te hebben. Hoe het uit gaat pakken.
Dit is wat ik heb;

Dit is de steek waar ik mee begonnen ben;

Deze haaksteek heb ik uit een oude Sandra. Een breiblad van mei 1986! Ik gebruik alleen het patroon van de steek, niet van het truitje. Want ik weet niet of ik katoen genoeg heb. Het is een restje die er nog lag. Heb ik genoeg dan wordt het een shirtje met korte mouwtjes, heb ik te kort dan kijk ik of ik er een kleur bij kan krijgen, of wordt het een hemdje.

Ik heb wel meer zulke oude tijdschriften. Het leuke is dat er zo verschrikkelijk veel van vroeger terug komt dat je veel dingen zo opnieuw kunt maken. Veel dingen zijn nu zooo jaren 70! En nu zooo in de mode; macramé, plantenhangers aan het plafond, geknoopte armbandjes. Het haken en breien is ook weer helemaal terug. Het zou mij niet verbazen als straks de Hema breiboeken weer in de winkel liggen!

Ik ben eigenlijk al van kinds af aan bezig met deze dingen. Zelfs toen ze volgens de mode nog oubollig waren. Hierdoor is het voor mij een makkie om dit op te pakken. Een plantenhanger knoop ik zo in elkaar. De technieken zijn niet anders, de materialen wel. De plantenhanger van toen waren van dat stugge harde sisaltouw. Nu gebruik je Zpaggettilint of ander, maar zachter touw dan die harde sisal.

In februari mag ik ook even de creavereniging overnemen van een collega die vertrokken is. Dan ga ik placemats borduren. Dit heb ik jaren geleden eens gedaan op een andere locatie, dus volgende maand daar. Ik heb er geen patroon van, dit gaat gewoon uit de vrije hand. Hoe ik dat ga doen? Net zoals ik dat toen al beschreven heb. Dat lees je als je op deze link klikt.

Zoals bijna alle activiteiten gaan ook deze verenigingen straks over naar vrijwilligers. Dus als jij creatief bent en het leuk vind om dit over te dragen aan ouderen, laat het me dan weten. Misschien kun je met een team creatievelingen de verenigingen laten voortbestaan.

Maak snel een tuinschort van je afgedankte jeans!

Manlief dankte een oude werkbroek af. Eentje waar de gaten al invielen. Doe je een ander dus ook niet echt een plezier meer mee. Want gaten in een broek...Ja wel een jeans met nepgaten, daarvoor tellen jongeren grif €80,- voor neer, maar gaten door echte slijtage?
Echt een broek waar ik de schaar in kon zetten.
Heerlijk om iets ouds om te kunnen zetten in iets nieuws en bruikbaars!
Liefst zonder al te veel moeite natuurlijk.

Werkwijze om een tuinschort te maken;

Leg de broek voor je op tafel.

 Knip de riembanden van de broek los tot aan de zijnaden. Knip om de riemlussen heen zodat deze een gesloten lus blijft.

Knip dan langs de zijnaden naar beneden. Zorg dat de stiknaad aan de schort vast blijft zitten. Dit geeft de schort meer stevigheid. Bij deze broek zaten er zijzakken op met kleppen. Ik heb gewoon doorgeknipt en later de klep eraf geknipt.

 Knip een stukje onder de broekzakken langs. Van de ene naar de andere kant.
Blijf vrij dicht bij de onderrand van de broekzakken, want als je te dicht bij het kruis gaat knippen krijg je een raar puntje in je schort. Je kunt de onderrand omzomen of zigzaggen als je dat wilt. Ik heb het nu nog niet gedaan. Merk ik tijdens het werk dat de stof gaat rafelen, dan doe ik dat alsnog.

Hier knip ik de kleppen van de zakken af die aan de zijkant van de broek hebben gezeten. Die zitten niet op elke broek.

De knoop die je normaal op je buik dichtknoopt doe je nu op je rug. Nu heb je een ideale schort om je tuinschep, handschoenen en snoeischaar even gauw kwijt kunt en toch bij je houdt.

En o ja, die kat en mussen zijn containerstickers die ik op mijn spiegel heb geplakt.

Ik hoop dat mijn foto's en uitleg duidelijk genoeg zijn. Als je iets niet snapt moet je t me maar even vragen.

Nu heb ik nog twee broekspijpen over. Mèt reflectieband...Wat ga ik daar mee doen?

Veel plezier met je nieuwe schort van je oude broek!